In ‘De engelen van Elisabeth’ geeft Els Florijn een inkijkje in de harde en ongenadige wereld binnen de muren van een gesticht, waar hoofdpersoon Elisabeth de Lange tegen wil en dank leert te overleven.

Dordrecht, 1890. Elisabeth de Lange, drieëntwintig jaar oud, wordt verdacht van de moord op twee van haar kinderen. Bij gebrek aan bewijs wordt ze krankzinnig verklaard, en ze komt in een gesticht terecht. Ze klampt zich vast aan de hoop haar zoontje Jan nog een keer te mogen vasthouden. Voor wat er daarna zal gebeuren, sluit ze haar ogen – tot dat niet langer kan.

Een eerbetoon aan onderdrukte vrouwen.

Els Florijn

Els Florijn (1982) is opgegroeid in Scherpenzeel, dichtbij Veenendaal. Ze won in 2002 de verhalenwedstrijd uitgeschreven door Uitgeverij Kok. Het jaar erna publiceerde ze Laatste nacht. In 2006 volgde de roman Schaduw van de wolf. In 2010 verscheen Het meisje dat verdween. Deze roman, gebaseerd op een waargebeurd verhaal van de familie Frank uit Lienden, won in 2011 de Publieksprijs voor het Christelijke Boek. Het werd bovendien opgenomen in de CLO15 een canon van de christelijke literatuur. Er werden van Het meisje dat verdween ruim 30.000 exemplaren verkocht.

Nog een aantal boeken later, verscheen in 2017 haar roman Rode Papaver, over de moed van twee verpleegsters in de Eerste Wereldoorlog. Florijn schreef tevens het BCB-actieboek voor 2018, getiteld Zeeglas. In 2018 ontving Florijn een werkbeurs van het Nederlands Letterenfonds voor het schrijven van haar volgende roman, De engelen van Elisabeth, die in oktober 2020 verscheen.

Praktisch

Deze lezing vindt plaats op zaterdagmiddag 16 april van 14:00 tot en met 15:30. Ook is er gelegenheid om vragen te stellen en boeken te laten signeren. Een kaartje kost €10 en is te koop via de oranje knop bovenaan of bij de servicebalie in De Cultuurfabriek.